Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ολιβιέ Ζιρού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ολιβιέ Ζιρού

Με την Εθνική Γαλλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018.
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΟλιβιέ Ζονατάν Ζιρού[1]
Ημερ. γέννησης30 Σεπτεμβρίου 1986 (1986-09-30) (38 ετών)[2]
Τόπος γέννησηςΣαμπερί, Γαλλία
Ύψος1,92 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Πληροφορίες συλλόγου
ΟμάδαΛος Άντζελες ΦΚ
Νούμερο φανέλας9
Ομάδες νέων
1992–1999Φροζ ΟΚΦ
1999–2005Γκρενόμπλ
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2005–2008Γκρενόμπλ23(2)
2007–2008→ΦΚ Ιστρ33(14)
2008–2010Τουρ ΦΚ44(24)
2010–2012Μονπελιέ ΕΣΚ73(33)
2010→Τουρ ΦΚ17(6)
2012–2018Άρσεναλ ΦΚ180(73)
2018–2021Τσέλσι ΦΚ75(17)
2021–2024ΑΚ Μίλαν97(39)
2024–Λος Άντζελες ΦΚ
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
2011–2024Γαλλία137(57)
Τίτλοι
Γαλλία
Νικητής Παγκόσμιο Κύπελλο 2018
Φιναλίστ Παγκόσμιο Κύπελλο 2022
Φιναλίστ Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα 2016
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 27 Μαΐου 2024.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ολιβιέ Ζιρού (γαλλικά: Olivier Giroud, [γαλλική προφορά: ɔlivje ʒiʁu], γεννήθηκε 30 Σεπτεμβρίου 1986) είναι Γάλλος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Αγωνίζεται ως κεντρικός επιθετικός στη Λος Άντζελες. Διεθνής με την Εθνική Γαλλίας από το 2011 μέχρι το 2024, όταν αποσύρθηκε από την εθνική, είναι ο πρώτος σκόρερ της όλων των εποχών.[3]

Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στην Γκρενόμπλ Φουτ 38 το 2005. Μετά από δύο σεζόν ως αναπληρωματικός, παραχωρείται με τη μορφή δανεισμού στην ΦΚ Ιστρ, ομάδα της Νασιονάλ. Με τις εμφανίσεις του εκεί τραβά το ενδιαφέρον της Τουρ ΦΚ, όπου και υπογράφει την επόμενη σεζόν έχοντας ακόμη καλύτερη απόδοση εκεί. Μετά από μια εξαιρετική σεζόν το 2009-2010, μεταγράφεται στη Μονπελιέ ΣΚ το 2010. Οι εμφανίσεις του με την ομάδα της περιοχής του Ερώ είχαν ως αποτέλεσμα την κλήση του στην Εθνική Γαλλίας το 2011.

Έχει μόλις έναν τίτλο στη συλλογή του, αυτόν του πρωταθλητή Γαλλίας που κατέκτησε το 2012 με τη Μονπελιέ ΣΚ. Σε ατομικό επίπεδο, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος της Λιγκ 2 το 2010 και πρώτος σκόρερ της Λιγκ 1 το 2012. Αγωνίστηκε ως βασικός στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018 κατακτώντας τον τίτλο.

Καριέρα σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ξεκίνημα στην Ιζέρ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προερχόμενος από τα "σπλάχνα" της Γκρενόμπλ Φουτ 38, ο Ολιβιέ Ζιρού καλείται το 2001 στην Εθνική Γαλλίας U-16, μαζί με τον Γιοάν Γκουρκύφ.[4] Έχοντας γίνει επαγγελματίας με την ομάδα του το 2005, μπαίνει τις περισσότερες φορές ως αλλαγή στο τέλος των αγώνων και σπανίως χρησιμοποιείται ως βασικός.

Μετά από δύο σεζόν στην ομάδα της Ιζέρ, ο αριστεροπόδαρος επιθετικός[5] παραχωρείται με τη μορφή δανεικού στην ΦΚ Ιστρ η οποία αγωνίζεται στη Νασιονάλ. Πετυχαίνοντας 14 τέρματα στη διάρκεια της σεζόν 2007-2008, αποκτάται με μεταγραφή την επόμενη σεζόν από την Τουρ ΦΚ, που μόλις είχε ανέβει στη Λιγκ 2.[6]

Η καθιέρωση στη Λιγκ 2

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 21 Οκτωβρίου 2008, πετυχαίνει τα δύο πρώτα του τέρματα με τη φανέλα της Τουρ ΦΚ απέναντι στην ΡΚ Λανς, στο Σταντ ντε λα Βαλέ ντυ Σερ. Στις 3 Ιανουαρίου 2009, πετυχαίνει τέσσερα τέρματα επί της ΣΣ Ζαν ντ'Αρκ στη φάση των 32 του Κυπέλλου Γαλλίας (7-1). Στις 18 Σεπτεμβρίου 2009, πετυχαίνει και πάλι τέσσερα γκολ στη διάρκεια της 7ης αγωνιστικής της Λιγκ 2 απέναντι στην ΑΚ Αρλ-Αβινιόν (4-2).[6]

Αναδεικνύεται στην αρχή της σεζόν 2009-2010, όντας ένας από τους καλύτερους σκόρερ της Λιγκ 2, με 13 γκολ σε 16 αγώνες. Οι εμφανίσεις του έχουν σαν αποτέλεσμα το ενδιαφέρον πολλών ομάδων της Λιγκ 1 για την περίπτωσή του.[7]

Στη διάρκεια του χειμερινού mercato, δέχεται προτάσεις από πολλές γαλλικές και βρετανικές ομάδες. Καθώς η ομάδα του επιθυμούσε να τον δει να τελειώνει τη σεζόν στην Τουραίν, απορρίπτει πρόταση της Σέλτικ Γλασκώβης.[8] Στις 25 Ιανουαρίου επισημοποιείται η μεταγραφή του στη Μονπελιέ ΣΚ, όπου υπογράφει συμβόλαιο διάρκειας 3,5 ετών με την ομάδα του γαλλικού νότου, η οποία θα τον παραχωρήσει ως δανεικό στην ομάδα της Τουρ ώστε να τελειώσει εκεί τη σεζόν.[9] Το κόστος της μεταγραφής ανέρχεται στα δύο εκατομμύρια ευρώ.[10] Τελικά τελειώνει τη σεζόν ως ο πρώτος σκόρερ της Λιγκ 2 με 21 τέρματα, και ψηφίζεται καλύτερος παίκτης του πρωταθλήματος για τη σεζόν 2009-2010 από τους συναδέλφους του, με την ευκαιρία των Trophées UNFP du football.

Το πέρασμα στη Λιγκ 1

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η καλή του σεζόν στη Λιγκ 2 ξυπνά την περιέργια των γαλλικών ΜΜΕ, και διάφορα άρθρα γράφονται σχετικά με αυτόν στη διάρκεια του καλοκαιριού του 2010. Το περιοδικό France Football τον περιγράφει « ταυτοχρόνως δυνατό και λεπτό », ενώ διαθέτει « ένα διαβολικό έλεγχο της μπάλας και ένα σωματικό παιχνίδι, χωρίς να προπαθεί να κρύψει κάποια άνεση στο παιχνίδι του. Το παιχνίδι του με το κεφάλι είναι τρομακτικό χάρη στο ύψος του αλλά και χάρη στο εξαιρετικό του timing και στην εξαιρετική του αλτηκότητα. Παρά το μεγάλο ύψος του, αυτό δεν το κάνει πιο δυσκίνητο. Παρόλα αυτά του λείπει η εκρηκτικότητα, ενώ πρέπει να βελτιώσει την ταχύτητα με την οποία "εκτελεί" και να βελτιωθεί στο πλασάρισμά του στο γήπεδο, στις κινήσεις του και στην τακτική ».[11]

Ο Ολιβιέ Ζιρού πετυχαίνει τέρμα στο πρώτο του μόλις αγώνα με τα χρώματα της νέας του ομάδας στα προκριματικά του Γιουρόπα Λιγκ 2010-2011 απέναντι στην Γκιόρι ΕΤΟ ΦΚ. Παρά μια νίκη με 1-0 στην Ουγγαρία, η γαλλική ομάδα αποκλείεται στη διαδικασία των πέναλτι στον επαναληπτικό αγώνα. Στις 18 Ιανουαρίου 2011, στη διάρκεια του ημιτελικού του Κυπέλλου Γαλλίας, ο Ολιβιέ Ζιρού δίνει την πρόκριση στη Μονπελιέ ΣΚ σημειώνοντας γκολ με κεφαλιά στην παράταση με αντίπαλο την Παρί Σεν Ζερμέν.[6] Ακόμη 6η τον Απρίλιο, η Μονπελιέ τελικά ηττάται στον τελικό από την Ολιμπίκ Μαρσέιγ και τελειώνει το πρωτάθλημα με στην απογοητετική 14η θέση, παρά τα 12 τέρματα του Ζιρού.

Στις 15 Οκτωβρίου 2011, ο Ολιβιέ Ζιρού σημειώνει το πρώτο του χατ-τρικ στη Λιγκ 1 απέναντι στην Ντιζόν ΦΚΟ.[6] Θα το επαναλάβει στις 26 Νοεμβρίου στην έδρα της Σοσό Μονμπελιάρ. Επιβεβαιώνει την εξαιρετική του κατάσταση από την επόμενη κιόλας αγωνιστική στο Σταντ ντε λα Μοσσόν, σημειώνοντας ένα γκολ και μοιράζοντας τρεις ασίστ απέναντι στην ΦΚ Λοριάν.[12]

Άρσεναλ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 26 Ιουνίου του 2012, ο Ζιρού πήρε μεταγραφή στην Άρσεναλ, με ένα μακρόχρονο συμβόλαιο το οποίου οι αποδοχές πιστεύεται ότι αγγίζουν τα 12,4 εκατομμύρια ευρώ.[13] Μετά από δύο επιτυχημένες σεζόν, ωστόσο, ανανεώνει το συμβόλαιο του, στις 30 Σεπτεμβρίου του 2014 (έως το 2018), μέσω το οποίου λάμβανε 80.000 λίρες εβδομαδιαίως.[14]

Τσέλσι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιανουάριο του 2018 υπέγραψε στην Τσέλσι.[15] Εκεί κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας[16] το 2018 και το Τσάμπιονς Λιγκ το 2021.[17] Eπίσης, κατέκτησε το 2019 και το Γιουρόπα Λιγκ. Την σεζόν που κατέκτησε το Γιουρόπα Λιγκ, ο Ζιρού βγήκε και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 11 γκολ.[18]

Διεθνής καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 3 Νοεμβρίου 2011, καλείται για πρώτη φορά από τον Λοράν Μπλαν στην Εθνική Γαλλίας για τους δύο φιλικούς αγώνες απέναντι σε ΗΠΑ και Βέλγιο.[19] Στις 11 Νοεμβρίου, μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο στο 59ο λεπτό στη θέση του Κεβίν Γκαμεϊρό απέναντι στις ΗΠΑ και σημειώνει έτσι την πρώτη του συμμετοχή στους Bleus. Στις 29 Φεβρουαρίου 2012, πετυχαίνει το πρώτο του τέρμα με την Εθνική Γαλλίας απέναντι στη Γερμανία.[20]

Στις 15 Μαΐου 2012, καλείται σε μια μεγάλη λίστα του Λοράν Μπλαν με σκοπό τη συμμετοχή στην προετοιμασία της Εθνικής Γαλλίας ενόψει του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2012. Στις 29 Μαΐου επιβεβαιώνεται πως θα βρίσκεται στην 23μελή αποστολή που θα πάρει μέρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2012.[21] Κατόπιν, αγωνίστηκε με την εθνική Γαλλίας σε τρία συνεχή Παγκόσμια Κύπελλα.

Στις 4 Δεκεμβρίου του 2022 άνοιξε το σκορ στο παιχνίδι της Γαλλίας με την Πολωνία για τους «16» του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022 και έγινε ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών των «τρικολόρ» με 52 γκολ, ξεπερνώντας τον Τιερί Ανρί.[22]

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ (Γαλλικά) «Décret du 31 décembre 2018 portant promotion et nomination». Journal Officiel de la République Française 2019 (0001). 1 Ιανουαρίου 2019. PRER1835394D. https://www.legifrance.gouv.fr/affichTexte.do?cidTexte=JORFTEXT000037909703. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2019. 
  2. ↑ (Αγγλικά) «FIFA World Cup Russia 2018: List of players: France» (PDF). FIFA. 15 Ιουλίου 2018. σελ. 11. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 19 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2018. 
  3. ↑ «IOC : FIFA World Cup 2022: Stats and records». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022. 
  4. ↑ Sélection moins de 16 ans, la liste des participants au rassemblement du CTNFS Αρχειοθετήθηκε 2012-07-21 στο Wayback Machine., fff.fr, 17 août 2001
  5. ↑ « Pouliquen et Goudet parlent d'Olivier Giroud » Αρχειοθετήθηκε 2013-06-30 at Archive.is, webmhsc.com
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Olivier Giroud Αρχειοθετήθηκε 2012-02-19 στο Wayback Machine., lfp.fr
  7. ↑ Tours : La faim de Giroud Αρχειοθετήθηκε 2015-06-22 στο Wayback Machine., football365.fr, 15 novembre 2009
  8. ↑ Giroud (Tours) n'ira pas au Celtic Αρχειοθετήθηκε 2010-06-04 στο Wayback Machine., lequipe.fr, 7 janvier 2010
  9. ↑ Giroud : «Tout pour réussir ici» Αρχειοθετήθηκε 2010-07-06 στο Wayback Machine., lequipe.fr, 25 janvier 2010
  10. ↑ ASSE – MHSC: Olivier Giroud, l’atout rentabilité de Montpellier, sportune.fr, 4 novembre 2011
  11. ↑ France-Football du 20 juillet 2010
  12. ↑ Montpellier continue sa farandole Αρχειοθετήθηκε 2012-01-12 στο Wayback Machine., lequipe.fr, 3 décembre 2011.
  13. ↑ Hare, Joe (2 July 2012). «Arsenal signing Olivier Giroud forces Montpellier to change club's policy on buy-out clauses». London: The Telegraph. http://www.telegraph.co.uk/sport/football/teams/arsenal/9370031/Arsenal-signing-Olivier-Giroud-forces-Montpellier-to-change-clubs-policy-on-buy-out-clauses.html. Ανακτήθηκε στις 24 January 2013. 
  14. ↑ Wilson, Jeremy (30 September 2014). «Arsenal forward Olivier Giroud signs new contract». The Telegraph. http://www.telegraph.co.uk/sport/football/teams/arsenal/11129716/Arsenal-forward-Olivier-Giroud-signs-new-contract.html. Ανακτήθηκε στις 21 May 2016. 
  15. ↑ «Giroud signs for Chelsea». www.chelseafc.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2018. 
  16. ↑ «Το τρομερό γκολ του Τίλεμανς που έδωσε στη Λέστερ το πρώτο Κύπελλο στην ιστορία της!». www.sport-fm.gr/. 15 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2021. 
  17. ↑ «Σήκωσαν το Champions League οι μάγκες της Τσέλσι!». www.sport-fm.gr/. 29 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2021. 
  18. ↑ «ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΣΚΟΡΕΡ ΤΟΥ ΓΙΟΥΡΟΠΑ Ο ΖΙΡΟΥ, ΠΡΩΤΟ ΤΡΟΠΑΙΟ ΓΙΑ ΣΑΡΙ!». www.premierleaguefans.gr/. 30 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2023. 
  19. ↑ Olivier Giroud, qui c'est celui là ?, lexpress.fr, 10 novembre 2011
  20. ↑ Allemagne 1-2 France, le 29 février 2012 Αρχειοθετήθηκε 2012-07-23 στο Wayback Machine., sur fff.fr
  21. ↑ Yanga-Mbiwa et Gourcuff pas retenus, sur lequipe.fr, publié le 29 mai 2012.
  22. ↑ «Ζιρού: Έγινε ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών για τη Γαλλία!». agones.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ολιβιέ_Ζιρού&oldid=10729359"